De nacht breekt

Het is nacht

in duizend landen, duizend steden

waar hij, veracht,

zoekt naar het heden.

Achtervolgd door boze dromen,

wanhopig vechtend,

voor een toekomst die gaat komen?

Het is nacht

in duizend steden, duizend huizen

waar mensen, naamloos,

vergeten door de ander

bedrogen in de liefde,

eenzaam hunkeren

naar de bevestiging van hun bestaan

Het is nacht

in duizend huizen, duizend harten

waar ik, mens,

in de verborgenheid

van eigen schuld en schaamte

vraag, waarom

ik naliet om de nacht te breken

De nacht te breken

die er was, tussen jou en mij

De nacht te breken

door het Licht te zien

dat in Jouw ogen straalt

© Inge Boef