Vrede moet je leren

Zuid-Afrika en Israel hebben verschillende dingen met elkaar gemeen. Thema's waar ik in mijn ervaring met het leven in Zuid-Afrika mee in aanraking ben gekomen zijn ook thema's die in Israel terug komen. Het belangrijkste thema is het vreedzaam samenleven met mensen van verschillend ras en geloof: is het mogelijk? Zuid-Afrika is voor mij een bijzonder land geworden toen ik mij besefte dat het land door mensen zelf gered is van een burgeroorlog. Hoe groot de wonden van het verleden ook waren, mensen waren in staat vooruit te kijken en samen te werken aan het leven in vrede. Niet de makkelijke weg, want vrede moet je leren. 

Marjanne is nog steeds hard aan het werk om haar master te halen en wil graag haar scriptie richten op de thematiek rondom de interreligieuze dialoog. Geen betere plek dan Israel! We vertrekken rond 23 juli naar Tel Aviv, zullen eerst een paar dagen Jeruzalem verkennen om vervolgens met een huurauto naar het zuiden af te zakken tot Eilat. Bij Eilat gaan we even de Jordaanse grens over voor een bezoek aan Petra en van Akaba willen we graag met de boot naar Egypte oversteken om de Sinai te beklimmen en te relaxen aan de Rode Zee. Alwaar ik een leuke verjaardagsverrassing voor Marjanne in petto heb!
 
Van Egypte gaan we naar Neve Shalom. Onze eindbestemming. Een vakantie kan niet zonder geestelijke verdieping en een poging iets van de bezieling van de plaatselijke mensen te beleven. Neve Shalom is een dorp tussen Tel Aviv en Jeruzalem. Het dorp heeft eigenlijk twee namen, Neve Shalom, wat Hebreeuws is voor "Oase van Vrede" en de Arabische naam "Wahat-al-Salam".
Dit dorp is in 1970 gesticht door de dominicaanse monnik Bruno Hussar. Een man die gedurende zijn hele leven gedreven werd door de vraag: waar leef ik voor? Hij had destijds de droom dat er een andere weg naar vrede mogelijk moest zijn: Joden en Arabieren c.q. Joodse en Palestijns-Arabische Israelis zouden met wederzijds respect voor elkaar in vrede samen moeten kunnen leven. Zo stichtte hij zijn Oase van Vrede ofwel 'Neve Shalom' in het Hebreeuws, 'Wahat-al-Salam' in het Arabisch. A school for peace.

Het trappistenklooster in Latrun offerde een heuvel. Voor de oorlog in juni '67 was dit een stukje niemandsland tussen Israel en Jordanie. Nu moesten er nog mensen komen wonen. Dat ging niet zo makkelijk. Mensen weerhielden zich van het verhuizen naar dit dorp omdat het arm was en ze zich onzeker voelde over de toekomst. Hussar sloot een "deal" met God: hij zou stoppen met zijn droom als hij niet binnen een jaar 2 tekenen zou krijgen:

1) de komst van een joods of arabisch gezin

2) geld om het dorp te bouwen

Na een paar maanden kwam het eerste joodse stel. Het tweede teken kwam toen een duitse groep van Pax Christi een bezoek aan het dorp bracht en besloot het dorp financieel te ondersteunen. Inmiddels is het dorp uitgegroeid tot ongeveer 65 joodse, islamitische en christelijke gezinnen. Een dorp waarin mensen laten zien dat ze vreedzaam kunnen en willen samenleven op een manier waarbij ze hun eigen tradities trouw kunnen blijven en respectvol met de tradities van anderen kunnen omgaan.

Marjanne zal in dit dorp haar afstudeeronderzoek doen en daardoor een week langer hier blijven dan ik. Tenzij... mijn werk me helpt mijn eerste lesweek elders in het jaar in te halen... hope so...
 
Wil je meer lezen over dit dorp?
 http://www.nswas.nl/