Wouter Stips schreef een prachtig gedichtje waarin ik iets van mezelf herken. Het aarzelend zoeken naar wat me drijft in het leven, soms mij volop ergens in storten en mij aan over geven. Niet het ene uiterste, niet het andere uiterste - maar ergens daar tussen vind ik mezelf. Een kleine indruk van wat me tot nu toe naar links of naar rechts, naar voren of naar achteren gedreven heeft, vind je in het menu rechts.