Nog twee dagen en ik vlieg voor de derde keer naar Zuid-Afrika, Kaapstad. Ik kijk er erg naar uit!
Wat heb ik met Zuid-Afrika? Met Kaapstad?
Een land en een geschiedenis, een cultuur die me vragen stelt naar mezelf. Wie ik ben, waar ik vandaan kom en wie ik zou willen zijn. Een plek waar ik, in alle drukte, even stilgezet wordt door de uitgestrekte natuur, door Ubuntu en de tijd die anders tikt.
Ik kwam er voor het eerst als vrijwilliger in juli/augustus 2006. Via Xplore en Commundo ging ik met 7 andere Nederlandse jongeren aan de slag met tieners uit Philippi, een township bij Kaapstad. Het project werd uitgevoerd via de Zuid-Afrikaanse organisatie South African Education and Environment Project (SAEP). Deze organisatie is opgezet door Norton Tennille en Jane Keen. Norton werkte tot zijn 50ste als milieu-advocaat in Amerika, Jane Keen is Zuidafrikaanse die als maatschappelijk werkster zorgde voor opvang van straatkinderen. Norton is zijn hart gevolg en naar Zuid-Afrika vertrokken. Daar ontmoette hij Jane en samen gingen ze zich inzetten voor betere kansen voor kinderen in de townships. Norton richtte zich op natuureducatie aan highschooljongeren en Jane zette zich in voor het oprichten van creches in de townships zodat de kleine kinderen goed opgevangen kunnen worden als ouders soms de hele dag op pad zijn om geld te verdienen.
De eerste keer dat ik in Zuid-Afrika was werd ik getroffen. Door de prachtige natuur. Indrukwekkend was mijn eerste bezoek aan Cape of Good Hope. Wat een prachtig wijds uitzicht heb je daar over de Indische en Atlantische Oceaan! Het idee dat vroeger kleine houten scheepjes moeite deden om deze punt heen te varen en alle wrakstukken die daar diep onder het wateroppervlak moeten liggen.
Maar ook werd ik getroffen door de mensen die ik ontmoette, de situatie van jongeren in townships. Hun strijd om te werken aan een betere toekomst, de moeilijke dingen die zij vaak meemaken maar daar dwars door heen sterk blijven. Zo dragen deze jongeren allemaal een kleine afspiegeling van de geschiedenis van dit land met zich mee. Na mijn eerste bezoek aan Zuid-Afrika ging ik mij in oktober een paar dagen in het klooster verdiepen in de Waarheids- en Verzoeningscommissie. Het maakte dit land nog rijker voor mij.
Dat jaar daarop, in juli en augustus 2007, kwam ik terug in Zuid-Afrika. Eerst drie weken om de groep te begeleiden. Daarna kwam Marjanne naar Kaapstad om samen met mij een stukje van de Tuinroute te ontdekken in een gehuurde auto. Dat gaf ons een heerlijk gevoel van vrijheid en ruimte om te ontdekken wie we voor elkaar zijn. Zo werd Zuid-Afrika ook een land waar ik de Liefde zag ontstaan.
Deze komende zomer ga ik voor bijna 4 weken weer een project begeleiden. Tien Nederlandse en enthousiaste jongeren gaan aan de slag in de creches en op de highschool om samen met de Xhosajongeren daar te leren over de natuur en een duurzaam milieu. Via de link 'Capetownboefje' linksboven hou ik een verslag bij.
